
Andersson Toussaint onderbouwt zijn anecdotes ook met harde cijfers. Zo citeert hij een wetenschappelijk onderzoek: “Uit een omvangrijk wetenschappelijk onderzoek, The burden of crime in the EU, bleek in 2007 dat veel voorkomende criminaliteit als geweld, overvallen, bedreiging en inbraak in Nederland ruim boven het gemiddelde in de Europese Unie ligt. Nederland staat op de vierde plaats, na het Verenigd Koninkrijk, Ierland en Estland. Geweldpleging (assault) lag in Nederland maar liefst 50 procent hoger dan het EU-gemiddelde en was het afgelopen decennium juist toegenomen.”
Analyse. Niet mis, die cijfers. Maar klopt het verhaal ook? Andersson Toussaint beweert dus dat in het door hem geciteerde rapport staat dat het percentage inbraken in Nederland ruim boven het gemiddelde in de Europese Unie ligt. Dat is onjuist. Volgens het rapport ligt dat juist percentage juist lager. Hetzelfde geldt voor berovingen. Anders dan de auteur beweert, ligt dat percentage volgens dat rapport niet hoger, maar juist lager dan het EU-gemiddelde. Ook beweert de auteur dat er in Nederland in 2003 acht miljoen delicten plaatsvonden. Hij citeert Docters van Leeuwen, die dit ooit in 2004 in een interview in het NRC beweerde. Volgens het SCP vonden er niet 8, maar 4.6 miljoen delicten plaats. Ook stemt Andersson Toussaint in met de bewering van Docters van Leeuwen dat er in 2003 in Nederland 100.000 zaken voor de rechter komen. Dat cijfer is volgens het CBS 270.000 (waarvan de helft rechtbankstrafzaken zijn). Kortom, Andersson Toussaint neemt een loopje met de feiten.
(Een uitgebreide versie van dit stukje verscheen eerder op Sargasso.)