Op zijn eigen blogspot
reageerde ook nog een gepromoveerde theoloog, dr. Jan Riemersma op mijn stuk in
de Volkskrant.
Het probleem met de reactie van Riemersma is dat ik er eerlijk gezegd geen chocola van kan bakken. Het begon er al mee dat ik volgens de lachende theoloog een fervente voorstander van de mislukte onderwijsvernieuwingen ben. Wat dit met jongensbesnijdenis te maken heeft, is mij een volstrekt raadsel, maar het zal ongetwijfeld heel relevant zijn. (Ruim voor de oprichting van BON, in 1989, had ik al een stuk geschreven over het concept ‘leren leren’. Daarin concludeerde ik dat dit concept niet deugde. Dus waar hij zijn bewering vandaan haalde, is mij een volstrekt raadsel. We zullen het maar houden op goddelijke inspiratie.) Op het einde van zijn stukje promoveerde ik overigens van “voorstander van de onderwijsvernieuwing” naar “…Ritzen, die dus zo’n kwalijke rol heft (sic) gespeeld bij de onderwijsvernieuwingen…”.
Het probleem met de reactie van Riemersma is dat ik er eerlijk gezegd geen chocola van kan bakken. Het begon er al mee dat ik volgens de lachende theoloog een fervente voorstander van de mislukte onderwijsvernieuwingen ben. Wat dit met jongensbesnijdenis te maken heeft, is mij een volstrekt raadsel, maar het zal ongetwijfeld heel relevant zijn. (Ruim voor de oprichting van BON, in 1989, had ik al een stuk geschreven over het concept ‘leren leren’. Daarin concludeerde ik dat dit concept niet deugde. Dus waar hij zijn bewering vandaan haalde, is mij een volstrekt raadsel. We zullen het maar houden op goddelijke inspiratie.) Op het einde van zijn stukje promoveerde ik overigens van “voorstander van de onderwijsvernieuwing” naar “…Ritzen, die dus zo’n kwalijke rol heft (sic) gespeeld bij de onderwijsvernieuwingen…”.
Ik bleek volgens de theoloog mijn toevlucht te hebben gezocht in een ‘ideaal’. “Dat is een
hebbelijkheid van Ritzen, die dol is op niet te verwezenlijken ‘idealen’ (gezien
zijn standpunt inzake de schier onuitvoerbare en onwezenlijke
onderwijsvernieuwingen.)” Commentaar lijkt me hier overbodig.
Ineens verscheen er een liberaal
in het theater van de discussie. “Een liberaal zal met deze redenering, uit de
aard der zaak, niet kunnen instemmen: het (Wat? De redenering? RR.) betekent
immers dat de overheid, in opdracht van de rechter –de goede man toetst slechts
de wet die door de overheid wordt opgesteld - zich mag bemoeien met zaken die
zich achter de voordeur afspelen. De overheid wordt mede-opvoeder.”
Volgens Riemersma toetst de rechter in Nederland de wet. Ai, en ik maar denken dat we in
Nederland een constitutioneel toetsingsverbod van wetten in formele zin hadden.
Kennelijk is de afgelopen paar dagen de grondwet op dit punt gewijzigd. Gelukkig hebben we in de alerte
Riemersma een intellectueel die ons ook op dit terrein op de hoogte houdt. Ik
ben weer helemaal bij (en blij). En hoe zit het met mishandeling die zich achter de voordeur afspeelt?
Riemersma: “Zo lang wij niet
weten wie de ‘autonome’ mens is en aan welke eisen zhij (sic) moet voldoen, is
het debat over de besnijdenis nog niet gelopen.” Ah, en ik maar denken dat die
discussie iets met grondrechten had te maken.
Daarna ging het nog over de NS
en het eindpunt van de bestemming, over krantenstukjes die zo slecht geschreven
zijn en – inderdaad: daar is-ie weer - mijn bedenkelijke rol in de
onderwijsvernieuwing. Ik kon er eerlijk gezegd geen touw meer aan vastknopen.
Inmiddels heeft Riemersma zijn eigen stukje zelf weggesjorst. Ik vermoed dat
hij er na herlezing zelf ook geen touw meer aan kon vastknopen. Als dat inderdaad het geval is, dan is dat wederom een wijs oordeel van deze intellectuele alleskunnner.
